انواع بیماری های چغندر قند و راه های مقابله با آنها

انواع بیماری های چغندر قند و راه های مقابله با آنها

در این مقاله به بررسی بیماری های چغندر قند می پردازیم.چغندر قند ( Beta vulgaris) جزء گیاهان دو ساله میباشد. از خانواده اسفناج می باشد که و زراعت آن بصورت کشت یکساله می باشد. چغندر قند  فاقد ساقه بوده و دارای  تعداد زیادی از برگ‌های بزرگ افقی یا عمودی است. طول دوره رشد چقندر قند ۶ تا ۹ ماه متغیر می‌باشد. معمولاً در آب‌ و هوای کوهستانی دارای کیفیت رشد خوبی می باشد و در ایران مناطقی چون شهر اقلید،شهر کرد،تربت حیدریه و میاندواب کشت می شوند و درشهر مشک آباداراک بهترین چغندر قند را در کشور را دارد.

بیماری گیاهچه ی میری یا از پا افتادگی چغندر قند

Whether you are sick of a germ or a drop in tomatoes

نکاتی در مورد بیماری

توجه ۱ :دلایل زیادی برای سبز نشدن چغندر وجود دارد که نباید تمام آنها را به حساب عوامل بیماری های چغندر قند گذاشت؛ مانند:

به علت مونوژرم بودن بذرها (هر بذر یک گیاهچه میدهد)، این نوع بذر برای مناطقی مناسب است که شرایط اقلیمی خوبی برای رشد چغندر داشته باشند؛ ولی در ارقام پلی ژرم؛ از هر بذر چندین گیاهچه بالا می آید.بذرها، کهنه هستند یا به عبارت دیگر دارای قوه نامیه ی کمی می باشند.

خاک: گاهی به علت سختی خاک، بذرها بالا نمی آیند. زمان کاشت: ابتدا بهتر است زمین را آبیاری (خاک-آب) کرد؛ سپس اقدام به کاشت کرد. به چنین نوع کاشتی هیرم کاری گفته میشود که در کشت های که در خاک های سنگین انجام می گیرد این روش کاشت مرسوم است.

توجه ۲: اصطلاح Pre – emergece به گیاهچه میری قبل از سبز شدن (بذر جوانه می زند ولی از خاک بیرون نمی آید) اشاره دارد. در مواقعی اتفاق می افتد که مقدار زیادی اینوکلوم قاری وجود داشته باشد. اصطلاح Post – emergence به گیاهچه میری پس از سبز شدن اشاره دارد و به نوع قارچ و میزان اینوکلوم بستگی دارد.

توجه ۳: باید توجه داشت برای مقابله با مشکل سله بندی زمین بعد از کشت باید آبیاری سنگین انجام داد و دو نوبت آبیاری را به فاصله ی هر دو الی سه روز انجام داد تا همیشه سطح خاک مرطوب باشد و سله نبندد و گیاهچه ها بیرون بیایند(گیاهچه ها حداقل ۸ و حداکث ۱۲ روز بعد از کاشت بیرون می آیند).

بیماری گیاهچه ی میری پی تیومی چغندر قند (Pithyum Damping– off)

Pythium aphanidermatum

نکاتی در مورد بیماری

۱- علاوه بر مرگ گیاهچه، باعث پوسیدگی نیز می شود. دامنه ی میزبانی وسیع (مهم ترین مشکل پوسیدگی سبزی و صیفی در گلخانه ها و گیاهان بهاره). قدرت ساپروفیتی بالا.

۲- چون قارچ گرمادوست و چغندر در فصل خنک کشت می شود؛ بنابراین روی گیاهچه های کوچک مشکل ساز نیست؛ ولی در گیاهچه های بزرگتر مهم می شود.

۳- زمستان گذرانی به صورت او وسپور. هموتال است؛ بنابراین به سرعت، اووسپور تولید می کند.

۴- در تابستان پوسیدگی از نوک ریشه به سمت طوقه، ایجاد میشود و قسمت پوسیده شده به رنگ قهوه ای تیره ی متمایل به سیاه می باشد (Rot Dark Brown Root).

روش مبارزه

• به دلیل رطوبت دوست بودن عامل بیماری، باید از توقف آب در مزرعه به وسیله ی تسطیح کردن زمین جلوگیری کرد.
• به دلیل گرمادوست بودن عامل بیماری، از آبیاری در ساعات گرم روز جلوگیری شود و زودتر کشت کنیم (اگر سایر عوامل بیماری زای سرما دوست، مشکل ایجاد نکنند).

بیماری پوسیدگی فیتوفترایی ریشه چغندر قند

(Phytophthora Root RotPhytophthora drechsleri Phytophthora cryptogea)

نکاتی در مورد بیماری

۱- باعث ایجاد پوسیدگی در گیاه بالغ می شود نه در گیاهچه (به دلیل کند رشد بودن جمعیت آن در خاک پایین است و علائم از تیرماه به بعد دیده می شود).

۲ -علائم پوسیدگی مشابه پی تیوم و از ریشه به سمت طوقه است (ریشه های ستبر).

۳- در مزارع خشک نمی توان پژمردگی حاصله را به حساب بیماری های ریشه گذاشت؛ بلکه باید اول مزرعه را آبیاری کرد سپس نظر داد.

روش مبارزه

• پیشگیری بیماری های چغندر قند مهم تر است؛ زیرا وقتی که بیماری بیاید نمی توان کاری کرد. سیستم آبیاری، بسیار مهم است (کشت کرتی برای بیمار گر مناسب است؛ بنابراین کشت خطی توصیه میشود). انتقال آب با لوله در صورت امکان، برای رساندن آب سالم به مزرعه بسیار مهم است. تسطیح مزرعه مهم است (بیمارگر، در قسمتهای گود مزرعه قرار دارد).

• تیمار بذر تاثیری ندارد؛ زیرا عامل بیماری به گیاه بالغ میزند.
• تناوب موثر است (تناوب با غلات مناسب است؛ ولی با صیفی جات باعث افزایش بیماری میشود).
• استفاده از زیرشکن (Subsoiling) برای پایین رفتن ریشه ها و فرار از بیماری مناسب است.

بیماری گیاهچه ی میری ریزو کتونیایی چغندر قند ( RhizoctoniaDamping– off)

Rhizoctonia solani (Tel:Thanatephorus cucumeris) (AG-4)(AG2-2)

نکاتی در مورد بیماری

۱- علاوه بر مرگ گیاهچه باعث پوسیدگی خشک (Dry Rot) نیز می شود.

۲- علائم روی ریشه و طوقه (روی ریشه ایجاد زخم که محل ورود سایر عوامل بیماری زااست).

۳- پایداری به صورت اسکلرت روی بقایای گیاهی و در خاک است. به تمام مراحل رشدی حمله می کند.

۴-بذرهای چغندر اگر در خاک های گرم کاشته شود به یک قارچ کش محافظ نیاز دارد.

– بیماری در مزراعی که تنها چغندر کشت می شود و یا بعد از چغندر لوبیا، یونجه و سیب زمینی کشت می شود زیاد است.

روش مبارزه

• استفاده از ارقام مقاوم ایرانی مانند اکباتان.
• کردن عمق کاشت، فرصت کمتری را به بیمارگر داده تا ایجاد بیماری کند (مدیریتزمان)
• تیمار بذر با آنتاگونیست هایی مانند تریکودرما و باسیلوس.
• تیمار بذر به وسیله ی کاربوکسین – تیرام(ویتاواکس تیرام).
• اجرای تناوب ۳-۵ ساله با غلات دانه ریز یا ذرت

بیماری پوسیدگی نرم چغندر (Rhizopus Root Rot)

Rhizopus stoloniferaZygomycota Phyllum: Subphylum: MucoromycotinaMucorales Ord:Rhizopus Genus:

نکاتی در مورد بیماری

۱- علائم پوسیدگی، از قسمت طوقه به سمت ریشه است (پوسیدگی شبیهPecfobacterium)

۲- زمانی که طوقه به هر دلیلی آسیب ببیند (پروانه لیتا، تغذیه حشرات)، بیمارگر از آن قسمت وارد می شود.

۳- ریشه بوی گندیدگی میدهد و روی آن کپک قرار می گیرد. بیماری در اواخر فصل یا در انبار دیده می شود.

روش مبارزه

• مدیریت بر اساس کنترل آفات، بویژه پروانه ی لیتا و دقت در زمان آبیاری برای جلوگیری از زخمی شدن (زیرا بیمار گر، یک انگل ضعیف است و به تنهایی ایجاد کننده ی بیماری نیست).

بیماری پوسیدگی ریشه ی فومایی چغندر قند (Phoma Root Rot)

Phoma betea (Tel: Pleospora bijoerlingii)Ascomycota Phyllum:Pezizomycotina Subphylum:Dotidiomycetes Pleosporomycetidae Pleosporales Pleosporaceae PleosporaClass: Subclass: Order:Fam: Genus:

نکاتی در مورد بیماری

۱- برعکس سایر بیماری های خاکزاد چغندر، این بیماری در مناطق سردسیر وجود دارد.

۲- قسمت پایینی ساقه (کمی بالاتر از طوقه)، سیاه و فرورفته می شود (ساق سیاه) و در اثر باد می افتد.

۳- در شرایطی که باران (سیستم بارانی) یا رطوبت زیاد باشد، کنیدیها از پیکنیدها به صورت توده های ژلاتینی خارج می شود که با ترشحات باران یا آبیاری بارانی از بوته ای به بوته ی دیگر منتقل می شود.

۴- وجود دوره های بارانی در روز قبل از برداشت بذر یا بعد از بریدن ساقه های بذر می تواند به درصد بالایی از آلودگی بذری منتج شود.

۵- این بیمارگر می تواند باعث مرگ گیاهچه، لکه برگی، پوسیدگی ریشه در مزرعه و پوسیدگی بعد از برداشت ریشه در سیلوهای کارخانه های قند گردد.مرگ گیاهچه و پوسیدگی در سیلو مهم ترین بیماریهای حاصله از این قارچ است.

۶- قارچ بذر زاد است و می تواند در بقایای گیاهی بیش از ۲ سال زنده بماند.

۷- در سیستم آبیاری بارانی علاوه بر طوقه، به برگها نیز خسارت می زند و بذززاد نیز می شود.

روش مبارزه

• استفاده از بذر سالم آیش، تناوبو تقویت گیاه به وسیله ی آبیاری به موقع و کودهی مناسب.
• حذف علف هرز سلمک.

بیماری سفیدک پودری چغندر (Sugarbeet Powdery Mildew)

Erysiphe betae(Ana:Oidium erysiphoides)Ascomycot Phyllum:Pezizomycotina Subphylum:Leotiomycetes Class:Erysiphales Order:Erysiphaceae Fam:Erysiphe Genus:

نکاتی در مورد بیماری

۱- علائم بیماری، چهار ماه بعد از کاشت محصول دیده میشود که در مناطق معتدل در اواخر تیرماه تا اواسط مردادماه به اولین حداکثر خود می رسد که بعد از آن به دلیل افزایش دما بیماری متوقف می شود و در اواسط شهریورماه تا اواسط مهرماه، بیماری به دومین حداکثر خود می رسد که با شروع سرما بیماری متوقف می شود.

۲- در مناطق معتدل، در اواخر اسفندماه شروع به کاشت چغندر می کنند و در آبان ماه، برداشت می کنند (۲۰۰روز)؛ ولی در مناطق گرمسیر در مهرماه کاشت و در اردیبهشت ماه برداشت می کنند.

۳- این قارچ منحصرا جنس Beta را آلوده می کند و پارازیت اجباری است و با توجه به اینکه در مناطق معتدل در زمستان، علف های هرز جنس Beta معمولا وجود ندارند بنابراین، بیمارگر برای بقا با مشکل روبرو می شود! و این سوال مطرح می شود که در این مناطق که هرساله بیماری وجود دارد منبع آلودگی کجاست؟ در این مناطق منبع اینوکلوم اولیه، اسپورهای (کنیدی) هوازادی است که از مناطق دور آمده اند؛ ولی در مناطق گرمسیر اولا، قارچ تابستان گذرانی دارد نه زمستان گذرانی (در زمستان به دلیل وجود چغندر فعال است و ثانیا؛ در تابستان به دلیل وجود علفهای هرز جنس مذکور برای بقا (تابستان گذرانی) مشکلی ندارد.

روش مبارزه

• ارقام مقاوم. در اواخر فصل که تمام مزرعه آلوده به بیماری است، مبارزهی شیمیایی توصیه نمی شود.
• محلول پاشی به وسیله ی دینوکاپ (کاراتان) و آپوکسی کونازول (پوس) به محض ظهور پوشش سفید گرد مانند روی برگها و نهایتا تا ۲۰٪ آلودگی
• مدیریت علف های هرز جنس Beta (در مناطق گرمسیر).

. با توجه به حساسیت کنیدیها به آب آزاد، انجام آبیاری بارانی به شدت باعث کاهش شدت بیماری می شود.

بیماری سفیدک داخلی یا دروغی چغندر (Sugarbeet Downy Mildew)

Peronospora farinose f.sp.betea

نکاتی در مورد بیماری

۱- کاملا در بافت گیاهی نفوذ می کند و سیستمیک می شود.

۲- در شرایط خنک و مرطوب، بیماری وجود دارد؛ بنابراین در ایران در مناطق تولید بذر مشکل ساز است (اردبیل)، به علت ترجیح دمایی عامل بیماری در ابتدای فصل مهم تر است.

۳- اگر بیمارگر در مراحل کوتیلدونی (برگ لپه ای) به گیاه حمله کند باعث انهدام برگهای کوتیلدون و مرگ گیاهچه می شود؛ ولی در مراحل بعد، برگهای جوان مرکز طوقه آسیب می بینند.

۴- پایداری به صورت ریسه یا اووسپور در بذر و بقایا و همچنین در چغندر بذری (چغندر یک ساله).

روش مبارزه

• تهیه ی بذر سالم.
• تیمار بذر، هم به صورت شیمیایی توسط تیرام( پومارسول) و مانکوزب (دیتان ام ۴۵) و هم به صورت فیزیکی (آب ۵۲°C به مدت ۲۰ دقیقه). غده ها را هم می توان ضدعفونی کرد.

بیماری لکه سفید یا لکه برگی چغندر قند (Cercospora Leaf Spot)

Cercospora beticola

نکاتی در مورد بیماری

۱- در مناطق گرم و مرطوب اهمیت زیادی دارد (خوزستان و دشت مغان).

۲- کنیدیومها سوزنی و طویل، روی کنیدیوفور قهوه ای رنگ (تشکیل استروما).

۳- فعالیت این قارچ با سایر قارچهای فرصت طلب؛ مانند آلترناریا باعث خشکیدگی و افتادن برگها میشود. در نتیجه، گیاه وادار به تولید مجدد برگ می شود (کاهش مواد ذخیره ای که باعث طویل شدن طوقه می گردد و شبیه میوه آناناس می شود(Pine apple disease).

۴- پایداری به صورت کنیدی روی بقایا، بذر و علفهای هرز خانواده ی تاج خروس و اسفناج.

روش مبارزه

• ارقام مقاوم (بهترین روش)، تناوب ۲-۳ ساله با گیاهان غیرمیزبان.
• محلول پاشی به وسیله ی سایپروکونازول (آلتو) و کاربندازیم(در وزال و باویستین).
• مدیریت علف های هرز دو خانواده ی فوق.

بیماری گال زگیلی برگ و طوقه چغندر (Beet Tumor Or Crown Wart)

Urophlyctis leproidesChytridiomycota Phyllum:Chytridiomycetes Class:Spiellomycetales Order:Urophlyctaceae Fam:Urophlyctis Genus:

نکاتی در مورد بیماری

• این قارچ منحصرا روی برگ و طوقه است و هیچ گاه روی ریشه نیست (تفاوت با اگروباکتریوم). پارازیت مطلق است و علائم، در بهمن ماه دیده میشود.
• برگها، متورم شده و گالهایی مانند دانه های نخود روی برگها و رگبرگها دیده می شود؛ ولی گالهای طوقه بزرگتر هستند. این قارچ بذر زاد نیست. بیماری مونوسیکل است.
• خسارت وارد شده بیمارگر، بیشتر جنبه ی کیفی دارد (عیار قند را در اثر بالا بردن املاح معدنی موجود در ریشه کاهش میدهد). در مکانهای آبگیر بیماری بسیار مهم است.
• اگر گال ها را برش دهیم، حفره ای دیده می شود و درون آنها اسپورانژیوم هایی است که در اواخر فصل، به اسپورانژیوم های استراحتی تبدیل می شود و به وسیله ی باد پخش می شوند.و کنترل، براساس مدیریت آبیاری است (بر اساس نیاز آبی گیاه).

بیماری پوسیدگی و نکروز آوندی باکتریایی چغندر قند

(Bacterial Vascular Necrosis and Rot) Pectobacterium betevascularum

نکاتی در مورد بیماری

۱- دستجات آوندی غده نکروز می شود و در بعضی شرایط غده توخالی می شود.

۲- زمستان گذرانی، در بقایا و چغندرهای باقی مانده در زمین است.

روش مبارزه

• ارقام مقاوم، هراکشت کردن، مصرف متعادل کودهای ازته و جلوگیری از آسیب رساندن به برگ، دمبرگ و طوقه توسط حشرات و ماشین آلات (عوامل انتقال).

بیماری نماتد مولد سیست چغندر قند (Cyst Nematode)

Heterodera schachtii

نکاتی در مورد بیماری

۱- پایداری به صورت تخم که حاوی لارو سن دوم است انجام می گیرد.

۲- تخمها درون سیستهای نماتد ماده که تحت تاثیر ترشحات ریشه ی میزبان تفریخ میشوند قرار دارند.

۳- براثر فعالیت نماند روی ریشه، ریشه های آلوده وادار به تولید ریشه های افشان فراوانی می شوند که نماتد ماده به صورت نقاط شیری رنگی روی ریشه های فرعی قرار دارند (مهم ترین علائم).

۴- بوته های آلوده به دلیل ضعیف و کوچک شدن ممکن است نسبت به سایر عوامل بیماری زا بخصوص پوسیدگی های قارچی حساس شوند. اسفناجیان و کلمیان میزبان این نماند هستند.

۵- چهار نسل در سال دارد که نسل آخر به صورت ناقص باقی می ماند؛ بنابراین در خاک، هم سیست وجود دارد و هم لارو.

۶- عدم تفریخ تمام تخم های درون یک سیست و باقی ماندن تعدادی از تخمها برای سال بعد، از مشکلات جدی این نماتد است.

روش مبارزه

• ارقام مقاوم.
• تناوب زراعی موثر نیست مگر بیش از ۶ سال (کلزا، یکی از میزبان های نماند است).

• جلوگیری از انتقال خاک و چغندرهای آلوده، از مزارع آلوده به مزارع سالم (رفت و آمد کامیون ها).
• جلوگیری از انتقال آب و فاضلاب کارخانه های آلوده به روخانه ها (آبیاری مزارع سالم).
• استفاده از ترپجه ی روغنی و خردل سفید به عنوان گیاه تله و کودسبز (بعد از برداشت محصول و قبل از کاشت محصول جدید).
• هراکشت کردن (زود کشت کردن) می تواند موثر باشد.

کرلی تاپ چغندر (Beet Curly Top Virus)

Beet curly top virus (Curtovirus) (Gemeniviridae)

نکاتی در مورد بیماری

۱- لوله شدن و پیچیدگی برگها، کوتولگی شدید بوته ها، تشکیل برجستگی های سوزن مانند در پشت رگبرگها که گاهی فقط به صورت تورم رگبرگها دیده میشود.

۲- غده کوچکتر شده و در برش عرضی، حلقه های متحدالمرکز به رنگ سیاه دیده می شوند.

۳- به وسیله ی زنجرک به صورت پایا و غیر تکثیری. دامنه میزبانی وسیع (به گوجه فرنگی و سیب زمینی خسارت زیادی وارد می کند).از روی علائم، ویروس شناخته می شود.

۴- زمستان گذرانی در بدن زنجرک که خود زنجرک نیز به صورت حشرهی کامل زیر بوته ی گیاهان مرتعی و علفهای هرز حاشیه ی مزرعه زمستان گذرانی می کند.

۵- در بعضی شرایط، تراوشهای چسبنده ای از رگبرگها یا دمبرگها بیرون می آیند که به صورت قطراتی روی رگبرگ تشکیل می شوند که برگ چسبنده شده و پس از مدتی سیاه می گردد.

روش مبارزه

• ارقام متحمل (این ارقام علائم را مانند رقم حساس نشان میدهند؛ ولی عملکرد مناسبی دارند) مشکل این روش این است که باعث می شود در مزرعه همیشه کرلی تاپ را داشته باشیم و برای سایر محصولات؛ مانند گوجه فرنگی و سیب زمینی مشکل ساز است.
• مبارزه با ناقل از طریق تیمار بذرها به وسیله ی سموم سیستمیک مانند گائوچو که به مدت ۶ هفته ماندگار است و بعد از هفته محلول پاشی توسط حشره کش های اکسی دیمتون متیل (متاسیتوکس – آر) و تیامتوکسام (کروزر، آکتارا، مموری).
• زنجرکها، هوایی آفتابی و خشک را ترجیح میدهند؛ بنابراین می توان با کشت انبوه در ابتدا و آبیاری بارانی میکروکلیمای نامناسبی را برای ناقل ایجاد کنیم (بعدا مزرعه را تنک می کنیم).
• استفاده از کوددهی و آبیاری مناسب برای رشد سریع و سپری شدن مرحله ی حساس.

بیماری ریزومانیا یا ریشه کنایی یا ریشه ریشی چغندرقند (Beet Rhizomania)

Beet necrotic yellow vein virus (BNYVV) (Benyvirus)

نکاتی در مورد بیماری

۱- علائم عمدتا روی ریشه و در شرایط مرطوب، روی قسمت های هوایی

۲- برگها باریک شده و راست می ایستند (شبیه کمبود ازت) و تعداد آنها افزایش می یابد فعال شدن جوانه های کناری و تشکیل برگ های کوچک که حالتی مشابه جارو به خود می گیرد).

۳- ریشه هایی که مورد حمله قرار گرفته اند، در نیمه ی پایینی فشرده و لاغر میشوند و انبوهی از ریشه های فرعی، در این قسمت به وجود می آید.

۴- به وسیله ی زئوسپورهای قارچ Polymyxa betae انتقال داده می شود.

۵- اسپورهای مقاوم، در شرایط نامناسب (زمین خشک)، ۲۰-۳۰ سال دوام دارند.

۶-این بیماری در تمام چغندر کاری های ایران به جزء خوزستان که در آنجا چغندر در زمستان کشت می شود، وجود دارد.

روش مبارزه

• ارقام مقاوم مانند، رقم های ایرانی زرقان (مناسب ترین رقم ایرانی) پارس و تربت و رقم خارجی دورونی
• جلوگیری از ورود آب آلوده به مزارع سالم (آب کارخانه های قند)
• هراکشت کردن و جلوگیری از آبیاری بیش از حد و جلوگیری از ایجاد رطوبت اضافی در مزرعاه.

بیماری ویروس موزائیک چغندرقند (Beet Mosaic Virus)

Beet Mosaic Virus

نکاتی در مورد بیماری

۱- در ایران، دو ویروس، روی چغندر ایجاد موزائیک می کنند :

Beet mosaic virus (BMV)(Potyvirus) Cucumber mosaic virus(CMV)(Cucumovirus)

۲- CMV توسط شته، دارای دامنه ی میزبانی وسیع و در چغندر نسبت به BMV کم اهمیت۔ تر است.

۳- BMTV توسط شته و به صورت نیمه پایا است و دامنه ی میزبانی محدودی دارد و مهم تر.CMV

۴- اگر ویروس را به صورت مکانیکی تلقیح کنیم، هر دو ویروس در ابتدا ایجاد لکه هایی می کنند که در BMV سیستمیک می شود؛ ولی در CMV سیستمیک نمی شود.

۵- پایداری ویروس بیشتر در خود چغندر (گیاهی دو ساله)؛ همچنین کشت های متوالیست که باعث همپوشانی چغندر می شود و حتی اسفناج نیز به عنوان یک گیاه زمستانه می تواند باعث پایداری ویروس شود.

روش مبارزه

ارقام مقاوم و مدیریت کشت های متوالی

بیماری ویروس زردی چغندرقند (Beet Yellow Virus)

Beet Yellow Virus

نکاتی در مورد بیماری

۱- دلایل مختلفی می تواند باعث عارضه ی زردی در چغندرشود؛ مانند کمبود نیتروژن، هایی که به ریشه می زنند و ویروس های زردی چغندر.

۲-ویروس هایی که باعث زردی چغندر می شوند؛ شامل:(Beet yellow virus(Closterovirus) Beet western yellow virus Beet mild yellow virus (Polerovirus)

ویروس زردی چغندر، ویروس زردی غربی چغندر و ویروس زردی خفیف چغندر

۳- تمام ویروس های ایجاد کننده ی زردی تقریبا ایجاد یک نوع علامت می کنند که به صورت زردی که از نوک و حاشیه برگهای قدیمی شروع و گسترش می یابد و به فاصله ی بین رگبرگها و بتدریج برگهای داخلی هم زرد میشوند و زردی گسترش می یابد و کل بوته به رنگ زرد براق تبدیل می شود و ممکن است ایجاد نکروز کند و برگها قرمز رنگ شوند.

۴- برگها، ضخیم و چرمی و شکننده میشوند(حالت شکنندگی، یکی از علائمی است که مربوط به ویروس هایی است که در آوند آبکش مستقر هستند).

۵- ویروس زردی چغندر به وسیله ی شته و به صورت نیمه پایا انتقال داده میشود و دامنه ی میزبانی محدود به تیره ی اسفناج و بیشتر جنس Beta (عوامل پایداری ویروس از سالی به سال دیگر).

۶- چون شته خیلی پرواز نمی کند؛ بنابراین نحوه ی انتشار در مزرعه به صورت تدریجی و از حاشیه ی مزرعه شروع می شود. یک دوره ی عاری از چغندر ۲-۳ ماهه در یک منطقه باعث کنترل بیماری می شود.

۷- ویروس زردی خفیف چغندر، توسط شته و به صورت پایا منتقل می شود.

منبع:

بیماری های زراعی ایران و راهنمای تشخیص در مزرعه (محسن امانی مهر)

هیومیک استولر